सोमवार, 31 जनवरी 2011

रा

तुम स्वयम जागो @प्रभात राय भट्ट


जागो रे युवा जागो खोल अपनी आँखे !!

अस्त हुयी कालरात्रि छाया है सुनहरा सबेरा !!
अपनी आहार की खोजी में निकल पड़ी पंक्षी छोड़ के अपना डेरा !!
जागो रे युवा जागो खोल अपनी आँखे !!
जगादो गहरी नींद में सोये समाज को !!
जगादो भोग में भुक्त सरकारको !!
जगादो देश की कर्मधार नव युवाको !!
जगादो सोये हुए भावनायों को !!
और तुम स्वयं जागो ,
--बसंत ऋतू में लहराता हरियाली ,
पर मुरझाई हुयी है पेड़ पौधों की डाली !!
क्यों की गहरी नींद में सो गया माली !!
तुम्हे समाज को मुरझाने से बचाना है !!
अपने वतन के लिए कुछ करके दिखाना है !!
-----तुम युवा ही देस की कर्मधार हो !!
विकाश और परिवर्तन की मुलभुत आधार हो !!
अपने कार्यकुशलता ,आत्म्वल पर रखो भरोषा !!
मंजिल तुझे मुक्म्बल होगी ,मन में रख ये अभिलाषा !!
तू कदम पे कदम बढ़ाते जा ,हम भी तेरा साथ देंगे !!
ठोकर कही लगे तुझे तो हम अपना हाथ देंगे !!
तुम जहा भी जाओ हम कलम कापी के साथ होंगे !!
परिवर्तन की ईतिहास में तेरा भी नाम लिखेंगे !!
नयुतन ,ग्यालिलियो ,अब्राहम, सुकरात,गाँधी ,
इन महामानव के साथ तुझे भी हम विराजमान करेंगे !!

रचनाकार :-प्रभात राय भट्ट

रविवार, 30 जनवरी 2011

भूखे पेट में विलाई ओघरैय@प्रभात राय भट्ट



राती नई खेलों हम आ सूती रहलौ सांझे !!

सूत उठ भोरे रोटी खोज्लौ,

खाली हरिया वर्तन हरबराईय,

की भूखे पेट में विलाई ओंघराईय

रोटी जे नै रखले म्या गई

भल तू रहिते बांझे,

राती नै खेलौ हम ,

आ सूती रहलौ सांझे

तोरा लागैनैछौ माया ,

भूख सा जरी रहल अछि हमार काया ,

की भूखे पेट में विलाई ओन्घराईय ,

उच्च कुल में जे जन्म लेतु ,

आ राज तिलाक हम कईर तौ ,

पैब तौ निक निक मेवा ,

आ काईर तौ देस क सेवा ,

की भूखे पेट में बिलाई ओघराईय !!

रचनाकार :प्रभात राय भट्ट



आँखों की ईशारे @प्रभात राय भट्ट


आँखों के ईशारे देख ये दिल तुझे पुकारे !!
आँखों ही आँखों में हमने पढ्लिये दिल की शारी बात तुम्हारे !!
मेरे दिल में बाजी है प्यार की सह्नायियाँ !!
आजा मेरे करीब मिटादे मेरी तन्हाईयाँ !!
दिल की बात जुवां पे लाऊ कैसे !!
हल्का हल्का मीठा मीठा प्यार का एहसास !!
दिलमे मची है हलचल ,लम्बी लम्बी है मेरी साँस !!
ओठ कपकपाती है,जिश्म में सिहरन आजाती है !!
आँख झुक जाती है दिलकी बात जुवां पे अटक आती है !!
थम गयी है अपनी जगह चाँद तारें सारे !!
मौसम है सुहाना सुहानी पल ki है ये ईशारे !!
तू मुझमे डूब जाओ मई तुझ में खो जाऊ !!
मिटा के ये शारी दूरियां दो जिश्म एक जान हो जाऊ !!
मेरी मन की उमंग तेरे तन की तरंग !!
आजा मिलनकी प्यास बुझाले एक दूजे की संग !!
आ जरा देखे हम अपनी प्यार की नज़ारे !!
आँखों की ईशारे देख ये दिल तुझे पुकारे !!
यु ही इंतजार में बीत नजाए ये सुहाना पल !!
जी ले मस्त भरी जिंदगी खुदा न जाने क्या होगा कल !!
रचनाकार :-प्रभात राय भट्ट

शनिवार, 29 जनवरी 2011

आ-आफ्नो स्वार्थलिप्सा परिपूर्ति गर्ने लोभमा आसक्त भई मधेसी नेताहरू संकीर्ण मानसिकताले मधेस का राजनीती लई ब्यापरको दृष्टीकोण बाट हेर्न थालेको छ ,मधेस आन्दोलन पछि तराई मा उदयमान भएका राजनीती दलहरु थोरै समयमा सफलता को फड्को मार्न सफल भये ! आफ्नै मातृभूमि मा सरकार पक्ष बाट नेपाल एकीकरण भयेताकई काल देखि वर्तमानकाल सम्म भेद भाव,शोसन ,पीड़ा ,अपमान र नागरिक अधिकार विहीन मधेसी समुदाय संग समन्तबाद एबम क्रूर शासक हरुले उपेक्षाकृत ब्याभारको पीड़ा र ब्यथा भोग्दै अईराहेका मधेसी जनता हरुले क्रांति का बिगुल बजाई मधेस आन्दोलन लाई
आफ्नो स्वार्थलिप्सा परिपूर्ति गर्ने लोभमा आसक्त भएका मधेसी नेताहरू संन्किर्ण मान्सिक्ताले धेस k raajan

शुक्रवार, 28 जनवरी 2011

आँखों की ईशारे देख ,ये दिल तुझे पुकारे ,

आँखों ही आँखों में हम ने पढ़ लिए दिल की शारी बात तुम्हारे !!

मेरे दिलमे बजी है प्यार की सह्नाईयाँ ,

आजा मेरे करीब मिटादे मेरी तनहईयाँ !!

दिल की बात जुबा पे लाऊ कैसे ?

हल्का हल्का मीठा मीठा प्यार का एहसास ,

दिल में मची है हलचल ,लम्बी लम्बी है साँस !!

ओठ कपकपाती है जिश्म में सिहरन आजाती है,

आँख झुक जाती है दिल की बात जुबा पे अटक आती है!!

थम गयी है अपनी जगह चाँद शितारें ,

मौसम है सुहाना,सुहानी पल की है ये ईशारे !!

तू मुझ में डूब जाओ ,मैं तुझमे खो जाऊ ,

मिटाके ये दूरियां दो जिश्म एक जान हो जाऊ !!

मेरे मन की उमंग तेरे तन की तरंग ,

आजा मिलन की प्यास बुझाले एक दूजे की संग !!

जरा देखें हम अपनी प्यार की नजारें ,

आँखों की ईशारे देख ये दिल तुझे पुकारें !!

युही ईन्तजार में बीत जाये ये सुहाना पल ,

जी ले मस्त भरी जिंदगी खुदा जाने क्या होगा कल ???

रचनाकार :-प्रभात राय भट्ट

कसले भन्छ नेपालमा मधेस छैन?

कसले भन्छ नेपालमा मधेस छैन ?
सीताराम अग्रहरि

सुविख्यात दार्शनिक तथा चिन्तक बरट्रेन्ड रसेलले एक पटक भनेका थिए कि संसारमा समस्या यो छ कि मूर्खहरूमा गजबको आत्मविश्वास हुन्छ तर बुद्धिमान व्यक्ति शङ्काले भरिएका छन् । अहिले मुलुकमा आत्मविश्वासपूर्ण मूर्खता तथा शङ्काले भरिएको विद्वता दुइटै चरममा छ र दुइटैको सहवासबाट उत्पन्न वर्णशङ्कर अविश्वासले हर क्षेत्रमा मुलुकलाई गाजेको छ । बिरामीलाई उपचार गर्ने चिकित्सक आफै रूग्ण परम्परालाई बोक्दै जब उपचारका मागमा हड्तालमा ओर्लन्छन्, कितावको माग गर्दै विद्यार्थी वाटामा हिडिरहेका मोटरसाइकल चालकमाथि आक्रमण गर्दछन्, आˆनै शर्तमा मूल्यवृद्धि गर्नुपर्ने मागका साथ यातायात व्यवसायीहरू जब चक्काजाम गर्न पुग्छन्, सवारी दुर्घटना हुनासाथ टायर बालेर पीडितहरू जब सडकबाट इन्साफ माग्न थाल्छन्, प्राज्ञिक वहसका सट्टा आफूलाई उपेक्षित उत्पीडित ठान्नेले जब बन्द, हड्ताल, तोडफोड एक मात्र विकल्पको रूपमा देख्न थाल्छन् र सरकार पनि मूकदर्शक भई शान्तिपूर्ण सम्वाद र समाधानमा अरुचि देखाउन थाल्छ अनि कसरी बन्नसक्छ नया नेपाल ?
सम्वादहीनता र संवेदनशीलता आजको नेपालको नया विशेषता बनिसकेको छ । आम जनता के चाहन्छन् यसको चिन्ता कसैलाई छैन । हठवादी र अनिपुण राजनीति र उत्तिकै हठवादी अनिपुण प्रतिकारबाट आखिर हामी कहा गइरहेका छौं ? मधेसको आन्दोलनपछि देश अर्को नया परिष्कृत चरणमा प्रवेश गर्नुपर्ने थियो तर मधेसवादी दलका सिर्जनात्मक सोचको अभावमा अर्को विवाद कुसमयमै चर्कियो । हालका समयमा थारूहरूले चर्को स्वरमा हामी मधेसी होइनौं तराईवासी हौं भन्न थालेका त थिए तर चार कदम अगाडि बढेर जब उनीहरूले नेपालमा मधेसीहरू छन् मधेस छैन भनी आक्रमक ढङ्गले भन्न थालेपछि अब छिनोफानो गर्ने बेला पनि आएको छ । अफसोच जुनकुरा प्राज्ञिक बहसको विषय हुनुपथ्र्यो त्यसको छिनाफानो पनि सडकबाट गर्न खोजिएको छ यस्तोमा रसेलको उक्त उक्तिको संझना आउनु अस्वाभाविक होइन । यस्तो छैन कि यो प्रश्नको निराकरण नै हुनसक्दैन प्रश्न त प्रश्न उठाउने सोच र मानसिकताको छ । थारूहरूको कल्याण गर्ने नाममा केही राजनीतिक थारूहरूले लाग्दछ एक निष्कर्ष निकालिसकेका छन् तर ठन्डा दिमागले सोच्ने हो र खुला दिमागले बहस गर्ने हो भने सम्वाद र समाधानका कैयौं सूत्रहरू अझ कायमै छन् । यसमा शङ्का छैन थारूहरू सोझा, सरल, इमान्दार र उदार हुन्छन् तर जुन हिसाबले केही नया थारू नेताहरूले अहिले कुरा गरिरहेका छन् त्यसमा सङ्कीर्णता त छादैछ कतै न कतै तिनका जातीय चरित्रविपरीत ईष्र्याभाव प्रतिविम्बित भइरहेको छ । तराईमा तिनले आˆना अस्तित्ववाहेक अरू कसैको अस्तित्व स्वीकारिरहेको प्रतीत हुदैन । अझ अहिले अचानक तिनमा मुसलमान, दलितहरू प्रति प्रेम जागेको देखिन्छ । एउटा कुरा के प्रष्ट छ भने तराई अथवा मधेसमा थारूहरू एक जातिको रूपमा अवश्य छन् तर मधेसी भन्नेवित्तिकै त्यहा कुनै एउटा जातिको अर्थमात्र लाग्दैन । यो बेग्लै कुरा हो मधेसमा पनि मुलुकमा भएसरह जातीय भेदभावको प्रश्न छ । यो हजारौं वर्षको हाम्रा पुर्खाहरूको समवेत दुर्वलताको अवशेष हो तथापि स्वार्थी राजनीतिज्ञहरूले सोचे झैं र केही दयाका पात्र थारू नेताले भने झैं मधेसीको अर्थ मुसलमानहरूलाई अलग्गै राखेर हिन्दुमात्र हुनसक्दैन । मधेसमा उठेको जनआन्दोलनमा सहादत दिनेहरूको नाम र सूची हेर्‍यौं भने स्पष्ट हुन्छ, त्यहा जातपातको आधारमा आन्दोलन भएको थिएन । कमसे कम आम मधेसीको यो सोचाइ त पक्कै थिएन र हैन पनि । हो केही मधेसी नेताहरूमा अझ दुर्वलता देखिएको छ । कोठामा बसेर प्रवुद्ध मधेसीहरूसमेत कुन पार्टीमा व्राहृमणको तथा कुनमा यादवको वर्चस्व छ भनी कुरा गर्नुपर्ने परिस्थिति उत्पन्न हुनु दुर्भाग्यपूर्ण कुरा हो । तर एउटा कुरा निश्चित छ आजसम्म मधेसीहरूले कहिले पनि थारूहरूलाई आफूभन्दा टाढा राखेर हेरेका छैनन् नत मधेसी नेताहरूले नै कहिल्यै थारूहरूको विरोध गरेका छन् । यो कुरा थारूहरूलाई थाहा छ । अहिले मधेसीहरूको धुआधार विरोध गर्ने महेश चौधरीले स्वयम् भनेका छन्, "यी आदिवासी र मधेसी समुदायबीच भिन्नता रहे तापनि यिनीहरूबीचको लामो समयदेखिको बसोबास र सहकार्यले गर्दा एकआपसमा चाहे भाषिक दृष्टिकोणले होस् अथवा सामाजिक धार्मिक एवम् सांस्कृतिक क्षेत्रमा एकअर्कासाग नजिकको सम्बन्ध स्थापित रहेको पाइन्छ," -हेर्नुस्, कस्तो सङ्घीय संरचना, महेश चौधरी थारू संस्कृति, २०६४ असोज, अङ्क २१) ।
जहासम्म मधेसको अस्तित्वको कुरा छ मध्य देशको अर्थ कदापि मध्यप्रदेश हुनसक्दैन । भारतको सन्दर्भमा भनिएको मध्य देश अथवा मध्यप्रदेशलाई नेपालको मध्यदेशसाग गास्नु कुतर्क मात्र होइन कुसोच र कुटिलता अथवा अज्ञानतामात्र हुनसक्छ । यहासम्म कि भारतबाट आएका केही मधेसीहरूसाग मध्यप्रदेशसाग कुनै साइनो छैन । वास्तवमा विशाल भारत नेपालमा फैलिएका विशाल मैथिली-भोजपुरी भाषी क्षेत्रका मध्यमा पर्ने भागलाई मधेसी भनिएको हो । "विहारमा चम्पारण तथा सारन जिल्लालाई गण्डक नदीले पृथक गर्दछ । चम्पारण यथार्थमा प्राचीनमा प्राचीन मिथिलाकै एक भाग हो । .... चम्पारणको बोलीलाई मधेसी -मध्यदेशीय) भनिन्छ । तिरहुतको मैथिली तथा गोरखपुरको भोजपुरीको मध्य बोली हुनुका कारण नै यसको नाम मधेसी परेको हो ।" -विमलेशकान्ति वर्मा, हिन्दी और उसकी उपभाषाए, प्रकाशन विभाग सूचना और प्रकाशन मन्त्रालय, भारत १९९५) मधेसी यसै भूमिका भूमिपुत्र हुन भन्ने प्रमाण त सेनवंशी राजाहरूले मधेसी भाषालाई दिएको प्रोत्साहनबाट बुझ्न सकिन्छ । पृथ्वीनारायण शाहको आक्रमणपछि स्थानीय भाषा, संस्कृतिमाथि पनि आक्रमण हुदै गयो जसको प्रमाण रणबहादुर शाहले अभिमान सिंहलाई लेखेको पत्रबाट पाउनसकिन्छ । "स्वस्ती श्री..... आगे बक्सी अभिमान सिंह बस्न्यातको..... उप्रान्त अघि अघि लेख्या बेहोराबाट नलेखी क्या अर्थले मीथिल भाषामा लेख्याको हो -त्यताका अर्थलाई मधेश्यामा लेख्या पनि हजुर्मा आउन्या पत्र जति हो तति आˆनै भाषा गरी नागरीमा लेखन्या गर्नु । -भाषा र साहित्यमा सेनहरूको भूमिका, डा. विष्णुप्रसाद घिमिरे, अभिलेख २०५० बाट)
अर्थ स्पष्ट छ पक्कै रणबहादुर शाहले मध्यप्रदेशलाई 'मधेश्या' ठानेर पत्र लेखेका होइनन् । वास्तवमा मधेस र तराई विवादको विषय नै होइन । मधेसीहरूले तराई काङ्ग्रेस नै खडा गरी २०१५ सालमा निर्वाचन लडेका हुन् । गोइत र ज्वाला सिंहले पनि आˆना विद्रोही दलका नाम अगाडि तराई लेखेका छन् । तर जसरी मधेसीका नाममा यहााका शासकहरूले मधेसीहरूको अस्मितामाथि प्रश्न उठाएका छन् लगभग त्यही शैलीमा र कता कता प्रायोजित रूपमा प्रश्नचिन्ह उठाउने काम केही वाटा विराएका थारू नेताहरूले पनि गरेका छन् । स्वयम् थारूहरू पनि पक्का मधेसी हुन् । अरू समथल भाग मधेस नभए पहाडसाग जोडिएका भाग भित्री मधेस कसरी हुनसक्छ ? अरू समस्त भाग तराई हुने अनि केही भाग मात्र भित्री मधेस हुने यो भन्दा हास्यास्पद केही हुन सक्दैन । एउटा उदाहरण हेरौं, "ये.... हो... हारे यागे लागलथारू चले पिछे दनुवार
हारे पछिला फहुदा हो रामा, रजाके सवार... पछिला ये.. हे हो... हारे चढवै पर्वत हो, हेर्नै मधेश
यावे नाही छाड्वौं चितवन देश... यावेनही।
-लक्ष्मण प्रसाद चौधरी, दोलखा नेपाल, हमर सनेस, खोजमूलक थारू साहित्यिक वाषिर्क असोज २०६० ) ।
यस मार्मिक झुमरमा थारू जनजीवनको मर्मस्पर्शी विवरण त छनै साथै मधेसको चर्चा पनि छ । वास्तवमा मधेसीहरूले मधेस शब्द आफैंले रोजेका पनि होइनन् । अपमान र उपेक्षाका वावजुद आˆनो परिचय, पहिचान र आत्मसम्मान खोज्ने क्रममा यसलाई आत्मसात गर्नुपर्ने तिनको बाध्यता हुन आयो । "काठमाडौंका वासिन्दाहरूका लागि नेपाली संस्कृति ६ प्रकारका छन् ः तीन आन्तरिक र तीन वाहिरिया । नेपाल खाल्डोको परिभाषा अनुसार नेवारहरू ये-मी, ये-ले र खोपे सीमित क्षेत्र भित्र र खे -पर्वते) से -भोटे) मस्र्या -मधेसे) व्यापक क्षेत्रमा पर्दछन् ' -डा. हर्क गुरुङ, नेपाल अधिराज्यको बनोट ) । मधेस र मधेसीको हजारौं वर्षको सभ्यता छ । यसमा थारूहरू छन् र महìवपूर्ण रूपमा छन् । उनीहरू पनि शोषण, उत्पीडन र उपेक्षाका शिकार भएका छन् तर उनीहरू चाहन्छन् के ? शोषण कोबाट भयो ? के मधेसीहरूको शासनबाट उनीहरू उत्पीडित भएका हुन् ? दुई चार जना ठूला ठालू के थारूहरूमा पनि छैन ? मधेस र तराई, मधेसी र थारूको विवाद नै गलत छ । आम मधेसीहरू अझ न्याय, समानता र अवसरबाट वञ्चित छन् । थारूहरूकेा अवस्था पनि यसबाट पृथक छैन । अझ मधेसीहरूबारे थारूहरूले समेत प्रश्न उठाएकोले मधेसीहरूको कष्ट र आत्मवेदना बढेकै छ । तर मधेसीहरूलाई विजातीय ठान्नेहरूले बिर्से कि यो भूमिमा मधेसीहरूको गौरवमय इतिहास छ । मैथिल, सभ्यताको प्राचीनतामाथि कसले प्रश्न उठाउन सक्छ ? अझ समय छ सोझा थारूहरू विकृत र भ्रमपूर्ण विचार बोकेका थारूहरूसाग सावधान हुनुपर्छ । मधेसीहरू शासकीय निरंकुशता तथा थारूहरूका उदासीनताका वावजुद सङ्घर्ष, आन्दोलन र सहादतबाट धेरै अगाडि बढिसहेका छन् । देशका चिन्तक, बुद्धिजीवी, शासकहरूले पनि देश जोगाउन बडो सुझबुझ संयम र इमान्दारीपूर्वक सोचेर अघि बढ्नुपर्छ । मधेसीलाई विदेशी बनाउने चालले देशको स्वास्थ्यको लागि हितकर हुने छैन ।

गुरुवार, 27 जनवरी 2011

Madhes rajniti shailyakriya ----मधेश राजनीति शैल्यक्रिया: जुदाई@प्रभात राय भट्ट

http://rayprabhatbhatt.blogspot.com/2011/01/blog-post_27.html#links

आदत है खराब शराब की @प्रभात राय भट्ट www.rayprabhatbhatt.blogspot.com



जीता हूँ जिसके लिए उसीके नामसे पिता हूँ !!


मेरे यारने की है मुझ पर ये मेहरवानी !!


उसीने दी है मुझे ये जिंदगानी !!


अब न पियूँगा शराब तो मर जाऊंगा !!


ईतना फिसल गया हूँ की अब न सम्हाल पाउँगा !!


जब जब मैं पिता हूँ शराब !!


लोग कहते हैं ये आदत हैं खराब !!


पर कोई नहीं पूछता है तू क्योंपिता है शराब !!


जिस यार को मैंने चाहा !!


ओ झूम रही है किसी और की बाँहों में !!


भटक रहा है मेरा जवानी तन्हाई की राहों में !!


ओ मुझे जला के चली जाती है !!


अपने आशिक की बाँहों में !!


यार के संग गुजरे पल की तस्वीर !!


उत्तर आती है मेरे निगाहों में !!


जब टूट जाता हूँ आ जाता हूँ मैंखाने में !!


जब खोलता हूँ बोतल शराब की !!


मेरे रूबरू नजर आती है खुशबु मेरी दिलरुबा की !!


गम भुलानेको उठा लेता हूँ हाथों में जाम !!


जुबा पे आती है सुबहो साम उस वेवफा की नाम !!


अब न पिऊंगा शराब तो मर जाऊंगा ...............२ !!


रचनाकार :-प्रभात राय भट्ट


जुदाई@प्रभात राय भट्ट



ये हवा मुझे ईतना बता ,क्या है मेरे महबूब की पता !!


नजाने किस हल में होगी ओ कुछ नहीं मुझे पता !!


जीना मुहाल हो गया है मेरा ,जबसे हुवा ओ मुझ से जुदा !!


मौला मेरे मुझे मेरे महबूब से मिलादे ,उम्र भर करूँगा मै तेरा सजदा !!


मेरे बेबसी की नजाकत पर जरा तरस खाओ !!


रहम करके मौला मेरे महबूब से मिलादों !!


डस रही है मुझे इस तन्हाई में लम्बी रात की जुदाई !!


एहसास होता है की ओ साथ है मेरे बनके मेरी परछाई !!


ढल चुकी है सूरज छाने लगी है अँधेरा !!


मुझे मेरे महबूब से मिलना है नजाने कब होगी सबेरा !!


नजाने क्या भूल हुयी मुझसे ,क्या है मेरा खता !!


नजाने किस हालमे होगी ओ ,कुछ नहीं मुझे पता !!


मौला मेरे मौला मुझे मेरे मेह्बुबसे मिलादे ,या तो फिर जनाजा उठादे !!


मौला मेरे मौला मुझे मेरे मेह्बुबसे मिलादे ,मेरे तक़दीर बनादे !!


उसकी यद्मे ईतना टूटा हूँ की छुनेसे बिखर जाऊंगा !!


मिलने की तमन्ना सायद दिलमे लिए मिटटी में दफ़न होजाऊंगा !!


मौला मेरे मौला मुझे मेरे मेह्बुबसे मिलादे ,मेरे तक़दीर बनादे !!

रचनाकार :-प्रभात राय भट्ट




rayprabhatbhatt.blogspot.comhttp://rayprabhatbhatt.blogspot.com

बुधवार, 26 जनवरी 2011

राति ने खेलौ हम सूती रहलौं साझें !!

भोरे सूती उठी रोटी खोज्लौं !!

खाली हरिया वर्तन हरबराई !!

की भूखे पेट में बिलाई गहराई !!

रोटी जे नै रखले म्य़ागै भल तू रहिते !! ने khelau aa

अँधा है कानून@प्रभात राय भट्ट




अँधा है कानून ,गूँगा है जनता और बहरी है सरकार !!
दिन प्रतिदिन बढती जारही है आम जनता पर अत्याचार !!
बाहुबली की है बोलबाला ,जो करता है जनता की बजेट घोटाला !!
बंद हो रही है पाठशाला ,जगह जगह खुल रही है बियर बार,मधुशाला !!
जीना मुहाल हुवा इस देस में ,अब लुटेरा घूम रहा है राजनेता की भेष में !!
परख में नहीं आता कौन है गद्दार,कौन है इमानदार !!
अँधा है कानून ,गूँगा है जनता और बहरी है सरकार !!

सत्ता की कुर्सी फसी है नाताबाद ,क्रिपाबाद और क्रूर साशक की चालमें !!
देस की जनता फसी है सामन्तबाद और भ्रष्ट शासक नेता की जाल में !!
पल्बित होरही है बाहुबली की सम्राज्यबाद ईस देस में !!
प्रफुलित होरही है भ्रस्टाचारी दुराचारी रास्ट्रबाद की भेष में !!
जनता जिसको अपना नेता माना ओ लिप्त है पैसा कमाने की खेल में !!
अत्याचार भ्रष्टाचार की खिलाफ आवाज उठाने वाले बंद करदीजाती है जेल में !!
अँधा है कानून ,गूँगा है जनता और बहरी है सरकार !!

छाने लगी है देस में भूख गरीबी बेरोजगारी और महगाई की कहर !!
अस्त्ब्यस्त है जनजीवन चाहे गाउ हो या शहर !!
अपने स्वार्थ में गरीब जनता की चूसा जराहा है खून !!
रक्षक जब भक्षक हो जाये तो कौन दिलाएगा सकुन !!
अब हम सारे जनताको होना है एकजुट,ख़त्म करना है तेरा काला करतूत !!
अब हम कानून की आँखे खोलेंगे ,हम सरे जनता बोलेंगे ,सुनेगी सरकार !!
हम सारे जनता उतरआये है करने तेरा दमनकारी शाशन की प्रतिकार !!
रचनाकार :--प्रभात राय भट्ट

शनिवार, 22 जनवरी 2011

एक मधेसी से दूसरा मधेसी परेशान


prabhat ray bhatt, on April 19, 2010 at 7:29 pm said:
samasaya din pe din badhti hi jarahi hai, kal tak hume apne man samman huk adhikar ki phikar thi to aaj hume apni jan-dhan aur izat ki khatra najar araha hai. madhesh me har din sunaneko milta hai. . . .hatya atank,chanda,apharan,chori aur dakaiti ki sanjal phailtahi jaraha hai.ashiksha, udand, daman ashisht samaj ki prabirti badhtahi jaraha hai .jiski lathi ushki bhainsh bali kahabat aj humare madhesh me charitarth ho raha hai.sadhu sant sajanbrind ko jina muhal ho gaya hai. ek tarf hum apni adhikar surachhit karne ke liye sarkar se lad rahe hai dushri taraf hume apnehi samuday ke log se khatra badh raha hai. to kya hum chup chap ye tandab dekhte rahenge ya kuch karenge ? hum sare yuwa milenge to ek nayi soch paida hoga samajme bikritinya rokne ki jagrukta failegi.aur hum yuwa ek swakchh, sabal, swashth, shikshit abam Aadarsh madhesh samaj ki nirman kar sakte hain.aur ye humari mulbhut kartabya hai.kyu ki yuwa pidhi se hi samaj ki nirman hoti hai.hume apna ghar khud banana padega nahi to kal Aanewala pidhi hume prashan ki ghero me gher lega aur humare pas koi jawab nahi hoga.to Aao humare madhes ki yuwa kyu ki neta ho tumhi humareliye.khatam kardo hatya hinsh aur julm sadiyon ke liye !!!!!!! jay madhes. . . . . . . .jay matribhumi

शुक्रवार, 21 जनवरी 2011

Madhes rajniti shailyakriya ----मधेश राजनीति शैल्याक्रिया: मधेस आन्दोलनको सुरुवात रा वर्तमान अबस्था @सुबोध यादव

http://rayprabhatbhatt.blogspot.com/2011/01/blog-post_4125.html

मधेस आन्दोलनको सुरुवात रा वर्तमान अबस्था @सुबोध यादव


मधेस आन्दोलनको सुरुवात र वर्तमान अवस्था
–सुवोध यादव,
नेपालले समाधान गर्नु पर्ने विभिन्न मुद्दाहरुमध्ये मधेसको विषय पनि एउटा सशक्त मुद्दा हो । रघुनाथ ठाकुर सन १९५६ मा मधेशकको पक्षमा मागहरु राखेका दिन होस या अहिले संविधानसभामा प्रतिनिधित्व गर्ने मधेहवादी दल मधेहकै पक्षमा मागहरु राख्दै आएकाछन् । उनीहरुको मागलाई नेपाल सरकारले विभिन्न वार्ता टोलीका माध्यमबाट छलफल र सम्झौता गर्ने गरीरहेकोछ । तर कार्यान्वयनमा सन्तुष्टि नभएर हुने बिभिन्न रुपको आन्दोलन रोकिएका छैनन् । पछिल्लो पटक २०६७ साउन ७ गते लोकतान्त्रिक मधेशी मोर्चाले सरकारका लागी समर्थन गर्न राखेका पुर्व सर्तहरुमा पुरानो सहमतिका मागहरु दोहोर्याउनुले सरकार सम्झौता गर्न जति हतारीन्छ त्यतिकै कार्यान्वयनका लागी देखीदैन ।

सिराहाका वेदानन्द झाले नेतृत्व गरेको तराई कांग्रेस तत्कालीन मोरङ जिल्ला हरिनगरा गा.वि.स. वर्तमान सुनसरी जिल्ला हरिनगरा गा.वि.स.का रघुनाथ ठाकुरले नेतृत्व गरेको मधेस जनक्रान्तिकारी दल सप्तरीका गजेन्द्र नारायण सिंहले नेतृत्व गरेको सद्भावना परिषद (पछि नेपाल सद्भावना पार्टी) सुनसरीका उपेन्द्र यादवले नेतृत्व गरेको मधेसी जनअधिकार फोरम, सुनसरीकै बिजय गच्छदारले नेतृत्व गरेको मधेसी जनअधिकार फोरम (लोकतान्त्रिक), सर्लाहीको महन्थ ठाकुरले नेतृत्व गरेको तराई मधेस लोकतान्त्रिक पार्टी लगायतले मधेसका विभिन्न माँगहरु राख्दै आन्दोलन गरे । कहिले एक्लै त कहिले मोर्चा बनाएर ।

ती आन्दोलनहरु प्रशासनिक, सामाजिक र आर्थिक रुपमा मधेसी समुदायप्रति भेदभाव, प्रवृत्ति अवलम्बन गरिएको ती आन्दोलनहरु, तत्कालीन संविधान र कानुनले पनि सहयोग र संरक्षण गरेको छैन । सरकारले लागू गर्न चाहेको भाषा सम्बन्धी नीतिमा सर्वोच्च अदालतले हस्तक्षेप गरेर कार्यान्वयन हुन नदिएको र कहिले देखावटी रुपमा केही बुँदाहरुमा कार्यान्वयन गरे पनि सम्झौता लागू गर्ने नियतले नभएको देखिन्छ ।


मधेसप्रति राज्यले गरेको यस्तै विभेदले भित्र भित्रै असन्तुष्टि बढ्दै गएको थियो । जसले मधेस विद्रोहको रुप २०६३ माघ ५ गते लाहानमा माओवादीले रमेश महतोको हत्या गरेपछि लियो । तत्कालीन माओवादी नेता मातृका यादवको नेतृत्वमा महतोको लास लाहानको महेन्द्र चौकबाट माओवादीले मधेस आन्दोलनकारीको कब्जाबाट लुटेर लगेपछि आन्दोलन मधेसभरि फैलियो । तत्कालीन प्रधानमन्त्री गिरिजाप्रसाद कोइरालाले २ पटकसम्म सार्वजनिक रुपमा सम्बोधन गरेपछि मात्र मधेस विद्रोह रोकिएको थियो ।

राणा शासनकालमै नेपाली कांग्रेसले प्रजातन्त्र प्राप्तिका लागि संघर्ष गर्न तयार गरेको स्वतन्त्रता सेनानीमा मधेसी र जनजातिमूलका धेरै मानिसहरु सरिक थिए । नेपालको प्रत्येक आन्दोलनमा मधेसी र जनजाति समुदायको ऐतिहासिक सहयोग हुँदाहुँदै पनि अधिकार प्राप्तिको बेला जहिले पनि मधेसी र जनजातिहरु ठगिएको पाएपछि मधेसीहरुकै हकहितका लागि आवाज उठाउन २०१० सालमा सिराहका वेदानन्द झाले गठन गरेको तराई कांग्रेसले पहिलो पटक नेपालमा संस्थागत रुपमा मधेसी मुद्दालाई उठाएको हो । तराई कांग्रेसले हिन्दी भाषालाई नेपालको प्रमुख स्थान दिनु पर्छ भन्ने माँग राखेका थिए ।


मधेसीहरुको मुक्तिका लागि सुनसरीको रघुनाथ ठाकुरले क्रान्तिकारी आवाज उठाए । उनले नेपालको बृटीस इष्ट इन्डीया कम्पनी र भारतसँग भएका विभिन्न सन्धीहरुको हवाला दिदै तराई (मधेस) संयुक्त राष्ट्रसंघको विधानको ७३ सेक्सन अन्तर्गत पर्ने भएकोले स्वतन्त्र हुनु पर्छ भन्ने माँग राखेका थिए । यसका लागि उनले मधेस जनक्रान्तिकारी दल खोलेका थिए । उनले पनि नेपाल सरकारसँग अधिकार खोस्न मधेसीहरुले आफनै आर्मी बनाउने योजना बनाएका थिए ।

ठाकुरले मधेसको आफ्नै बैदेशिक नीति, आफ्नै आर्मी, आफ्नै पुलिस, आफ्नै प्रशासन, आफ्नै कानुन र घरेलु व्यापारिक नीति मधेसीहरुले नै तोक्न पाउनु पर्ने लगायतका माग राखेका थिए । आफ्नो माग पुरा गराउन दिल्लीको संसदभवन अगाडि ठाकुर दिउसै पेट्रोलम्याक्स बालेर समेत हिडेका थिए । नेपाल सरकारले षड्यन्त्रपूर्वक सन् १९८१, २१ तारिखका दिन भारत बिहारको अररिया जिल्ला, फुल्काहा ग्रामपञ्चायतमा हत्या गरियो । अहिले ठाकुरलाई राज्यले सहीद घोषणा गर्नु पर्ने माँग पनि उठिरहेको छ । राजतन्त्रका विरोधी रुपमा चिनिएका नेपालका प्रथम गणतन्त्रवादी नेता रामराजा प्रताप सिंहले २०३७ सालको जनमत संग्रहमा बहुदलीय जनवादी मोर्चाको नामबाट बहुदलको पक्षमा भाग लिएका थिए ।

भने जनमत संग्रह पछि सशस्त्र क्रान्ति गर्ने योजना बनाउन थाले र भारतको दुर्गम पहाडी भेगमा छपामार सैन्य दललाई तालिम दिई जनवादी मोर्चाको नेतृत्वमा वि.सं. २०४२ सालमा राजदरबार, सिंहदरबार लगायतका स्थानहरुमा एकैचोटी एकै समयमा राजतन्त्र अन्त्य गर्न बम विष्फोट गराएका थिए । सिंह माओवादीका तर्फबाट राष्ट्रपतिका उम्मेदवार बनेका थिए । उनलाई अहिले नेपालकै प्रथम गणतन्त्रवादी नेताको रुपमा चिन्ने गरिन्छ । पंचायतकालको अन्तिम चरणमा सप्तरीका गजेन्द्र नारायण सिंहले पुनः मधेसवाद र हिन्दीको पक्षमा कुरा उठाएका थिए ।

सिंहले पंचायतकालमा चलाईरहेको नेपाल सद्भावना परिषदलाई बहुदलीय व्यवस्थाको पुनस्र्थापना पछि नेपाल सदभावना पार्टीमा परिवर्तन गरी मधेसी हकअधिकारको बारेमा अभियान चलाए । उनले २०४७ सालमा पार्टी गठन पछि असारमा भएको पहिलो महाधिवेशनमा प्रस्तुत गरेको लिखित भाषणमा १० लाख मधेसीहरु नागरिकताबाट वञ्चित भएकाले उनीहरुलाई नेपालको नयाँ संविधान घोषणा हुने दिन बसोबास गर्ने सबै नेपालीलाई नागरिकता दिनु पर्ने माँग राखेका थिए ।

त्यसैगरी मधेसी समुदाय समेत उपेक्षित समुदायका लागि नयाँ बन्ने संविधानमा विशेष व्यवस्था हुनु पर्ने एवम् निर्वाचन क्षेत्रदेखि केन्द्रीय सरकारसम्मको हरेक प्रकारको नोकरीमा ५० प्रतिशत सिट मधेसी समुदायका लागि सुरक्षित गर्नु पर्ने, मधेस क्षेत्रलाई एक ईकाई मानेर यसलाई स्वायत्त प्रान्त घोषित गर्नुपर्ने र हिन्दी भाषालाई राष्ट्र भाषा बनाउनु पर्ने लगायतका माँग राखेका थिए । नेपाल सदभावना पार्टीको पहिलो महाधिवेशनको नारा नै (सद्भावना पार्टी ने दिया आवाज मधेसीया लेगा सौ में पचास) भन्ने थियो । सिंहले नेतृत्व गरेको नेपाल सदभावना पार्टी उनको मृत्यु पछि पटक पटक विभिन्न भागमा विभाजन भएको छ । जत्ति टुक्रा विभाजित भए पनि मधेसी हकहितका लागि विभिन्न माँग राखी अग्रसर छन् ।

यसरी मधेसी राजनीतिलाई विश्लेषण गर्ने हो भने सत्तावादको कारणले गर्दा मधसी राजनीतिमा फुट, टुट र उपगुटको समस्या देख्न थालेको छ । जबसम्म सत्तामुखी होइन, मधेसमुखी राजनीति मधेसवादी दलहरुले गर्दैनन् तबसम्म मधेसमा कुनै पनिसमस्याको समाधान हुन सक्दैन ।

ईमानदार मधेसी नेताहरु हराएका छन


उपेक्षित मधेस र उत्पीडित मधेसीको हकहितका लागि निस्वार्थ, नैतिकवादी, ईमान्दार व्यक्तित्व भएका नेताहरुको अभाव सर्वत्र महशुस गर्न थालिएको छ !

राजा मानदेवको राज्य कालमा तराई मधेसमा शोषक, सामन्त र ठुला जमिन्दारहरुबाट त्यस बेलाका दलित, गरिब, निमुखाहरुको शोषण गर्ने, बेरोजगारलाई रोजगार नदिई धाक धम्कीबाट काम गराउने, जबर्जस्ती गरिब, दलितहरुको सम्पति हरण गर्ने गरिन्थ्यो ! सप्तरीको नगडा बैरिया गाउँमा भएको शवरभीन समुदायका दिना र भद्री स्वं तत्कालिन सप्तरी हाल सिरहाको महिसौधामा जन्मनु भएका दुसाध जातिका सलहेस शंवर, क्षीण समुदायका युवाहरुले सशक्त संगठन खडा गरी त्यसबेलाका शोषक, सामन्त, जमिन्दारहरु शंवर भिल, निमुखा सोझा जनता माथि दमन गर्नेहरुको प्रतिकार गरेका थिए ! जसको परिणाम त्यस बेलाका शाषकहरुको शोषण गर्ने सोचमा ह्रास भएको थियो !

यसैले अहिले सम्म पनि दिना भद्री र सलहेसलाई दलित समुदाय व्यक्तिहरु इष्ट देवताका रुपमा पूजा गर्दछन ! दिनाभद्री र सलहेस शंवरले भिलहरु माथिको शोषण दमनलाई अन्त मात्र गरेन त्यसबेलाको तराई मधेसका लाई कब्जा जमाउने शोषक सामन्तहरु सँग सशक्त युद्ध समेत गरी नेपालको अखण्डता र तराई मधेसको अस्तित्वलाई जोगाएका थिए ! यसैक्रममा दिनाभद्री दुबै दाजुभाइले प्राणाहुति पनि दिए ! अहिले मातृभूमिको रक्षाको लागि र समाजमा दलित भनिने पिछीडिएका गरिबका हकहित र सम्मानको लागि नि:स्वार्थ रुपमा बलिदान गर्ने व्यक्तित्वको मधेसमा स्वार्थ अभाव महसुस गर्न थालिएको छ !

पंचायत कालमा मधेस र मधेसी उपर भइरहेको शोषण, दमन र उत्पीडनको विरोधमा नि:स्वार्थ रुपमा आवाज उठाउने स्व: रघुनाथ ठाकुरको तत्कालीन शासकबाट षड्यन्त्र पूर्ण रुपमा हत्या गरिएको थियो ! आफ्नी जीवनकालमा शासकहरुबाट सत्तामा सहभागी हुन् लगायतका अनेकौ प्रलोभन दिए पनि आफ्नो कर्तव्य पथबात स्व: ठाकुर कहिले विचलित भएन ! आज मधेसवादी दलका नेताहरु त्यस प्रकार को नि:स्वार्थ बलिदान र नैतिकता भएको व्यक्तित्व देखिदैन!

गजेन्द्र नारायण सिंह शोषित, उत्पीडित, मधेसी, दलित र पहाडमा रहेका जनजातीहरुको हितको सम्मानका लागि तथा उनीहरु माथि भइरहेको शोषण, दमन, असमानताको, अन्तको लागि आफ्नो मातृसंस्था नेपाली काँग्रेसको जिम्मेवार पदलाई त्याग गरी नेपाल सदभावना परिषदको गठन सो माध्यमबाट मधेसमा सशक्त रुपमा आन्दोलनको सुरुवात गुर्नुभयो ! प्रजातन्त्र पुर्नस्थापना पश्चात सदभावना परिषदलाई नेपाल सदभावना पार्टीमा परिणत गरी सो माध्यमबाट संविधानसभाबाट संविधानको निर्माण, मधेसी, दलित , जनजातीको लागि सबै तहमा आरक्षणको व्यवस्था, नागरिकता समस्याको लागि सर्वकालीन समाधान, जनसंख्याको आधारमा निर्बाचन क्षेत्रको सुनिशितता, असमानताको अन्त र दलितको उत्थानका लागि जीवन पर्यन्त संघर्षरत रहनुभयो ! परिस्थितिवस मन्त्री हुनुभए पनि ती लक्ष्यहरु परिपूर्तिको मार्गबाट कहिले पनि बिचलित हुनुभएन !

मधेशका तपस्वी , ईमान्दार ,नैतिकवान, व्यक्तिहरु शाषक र केही मधेसी शिकार हुदै आएको छ ! जसको प्रत्यक्ष उदारण तमलोपाका राष्ट्रिय अध्यक्ष महन्त ठाकुरले पराजय भोग्नु परेको कटु सत्य हाम्रो सामु रहेको छ ! सबैभन्दा ज्वलन्त उदहारण हाम्रो सामु मधेस आन्दोलनले दिएको जनादेशलाई बिर्सेर हाम्रा मधेसका महान मधेसवादीहरु सत्ता र कुर्सी खेलमा पछी दौडिरहेका छन ! संविधान सभामा मधेसले दिएका जनादेशलाई वेवास्ता गरि मधेसवादीहरुमा आपसी फुट भइरहेको छ ! सबै मधेसीको आँखाको तारो फोरम दुई चिरामा विभाजित भएको छ ! सदभावना पार्टी पाँच चिरामा विभाजन भएका छन ! मन्त्रि र सत्तामा बस्न शासकहरुको पछी पछी लागि आफ्नो पार्टीको नीति र मधेसको भावना समेतलाई विर्सिएका छन !

मधेस र मधेसी आशाको केन्द्र विन्दु मधेसधारी दलहरु रहेको छ उनीहरुको सम्पति संरचना र अहार व्यवहारमा फरक पाएको छ ! मधेसको अधिकारको नाउँमा मधेसी जनतासँग मत संकलन गरी सभासद बनेकाहरु आफ्नो सम्पति जोड्नमा व्यस्त छन ! कोही बंगला, गाडी र नातागोताहरुको सुरक्षित गर्न पछाडी लागेका छन त् कोही एमाओवादी त् काँग्रेस, एमालेको मुखपत्र बनी आफ्नो विचारधारालाई परिवर्तन गरिरहेका छन !

आजको लडाईको बीचमा खडा भएका मधेस जलिरहेको छ ! अनेकौ सम्झौताहरु फाइलमा मात्र सिमित छन ! अनेकौ अधिकारका सबालहरु पार्टीको घोषणा पत्रमा नै सिमित छन ! सिमित मात्रको आरक्षणको घोषणाले २३८ वर्ष भन्दा पहिले देखि पिल्सिएका मधेसीको अधिकार सुनिशिचत हुन्छ त् ? के ती सत्ताधारी शासकहरुलाई थाहा छैन देशमा आमुल परिवर्तन सँगै नँया नेपालको सोच र परिकल्पनालाई साकार गर्न सबै जातजातिको त्यतिकै नै अहम भूमिका रहेको छ ! जब मधेस र मधेसी आफ्नो अधिकारको कुरा गर्छ खस अहंकारवादी सोच र मानसिकता बोकेका पहाडीवादी नेताहरु बहानाबाजी गरी अधिकार सुनिश्चित गर्नबाट वन्चित गर्न षड्यन्त्र गर्छन !

के यी सबै कुरा हाम्रा मधेसवादी चिन्तन गर्ने नेताहरुलाई थाहा छैन, किन नहुने सबै थाहा छ ! तर आवाज बन्दछ किन ? भन्ने प्रश्नहरु मधेसी जनता गर्न थालेका छन भन्ने शंका गर्न थालेका छन ! मधेसी जनताको मधेसमा सच्चा, ईमान्दार मधेसी नेताको खडेरी परेको छ कि यी नेताहरु रगत पानी भएको छ कि भन्ने आवाजहरु कम उठिरहेको छैन !

जनसंख्याको आधारमा, पढेलेखेको आधारमा, आदिकालीन बसोबासको आधारमा नेपाल निर्माण देखि तब संबिधान लेखनको तैयारी सम्म मधेस त्याग र बलिदान कम रहेको छ ? यी सबै पक्षहरु शासन गर्ने शासक तिर औला देखाई रहेको छ ! अब मधेसका वीर नेताहरु सबै पक्षहरुमा ध्यान दिनु पर्ने बेला आएको छ ! ठोक बजाएर संविधानमा आफ्नो अधिकार सुनिश्चित गर ! ठोकबजाएर मधेस आन्दोलनले दिएका जनादेशलाई पुरा गराऔ नत्र भोलिका दिनहरुमा मधेसका जनताहरुले तपाईहरुलाई धिक्कार्ने छ र कहिँ त् गद्दार घोषणा गर्न पनि पछी पर्ने छैन, भन्ने शंका गर्न सकिन्छ ! अब पनि समय छ, जाग मधेसका नायकहरु जाग

मधेसी जनता


मधेश करता है गजू बाबु तुझे सलाम ,तुझसे ही मिला मधेशी जनता को एक नया अबम . अज गजू बाबु हमारे बिच नहीं है पर उनकी बनी अज भी हमारे साथ है , कदम कदम पे हमे मार्गदर्शन करते है ,उन्होंने हमे स्वतंत्र ज़िन्दगी जीने की कला सिखलाये ,मधेश को आजादी दिलाने की कसमे उठाये ,अकेला वोह सकस थे जो संषद भवन में मधेसी पोषक धोती और कुरता पहनके जाते थे ,पहाड़ी समुदाई के लोग गीध के नजर से उन्हें देखता था , पर वोह कवी भी कदम पीछे नै हटाये , एक बीर योधा की बहती आगे और सिर्फ आगे बढ़ते गए .उनका अकेला आजादी की यात्रा था और वोह अकेले ही सरे पहाड़ी समुदाई से लड़ते रहे , पर हम मधेशी जनता जो उनके साथ नैन्शाफी किये है वोह अज हमे ज्ञात हो रहा है ,जिन्हों ने अपने ज़िन्दगी को भुलाके हमारे लिए जीते रहे , हमने उनकाही दमन छ ओद दिया ,नगण्य रूपसे उन्हें मधेसी जनता की साथ मिली . अज जब वोह हमारे बिच नहीं है तो उनकी कमी मह्सुश हो रही है .अज मधेशी जनता में जो उर्जा है यही उर्जा हम पहले दिखाए होते और गजू बाबु को साथ दिए होते तो 18 साल पहले ही हमे आजादी मिल गयी होती .खैर अब भी हम सरे मधेसी जनता मिलके उनके सपने साकार करें क्यों की वोह हमारे आदर्श है .

गुरुवार, 20 जनवरी 2011

अमर राजनेता गज्जू बाबु @प्रभात राय भट्ट

मधेसी राजनेता स्वर्गीय श्री गजेन्द्र नारायण सिंह
नाम : गजेन्द्र नारायण सिंह
उप नाम : गजेन्द्र बाबु / गज्जू बाबु / मधेस का मसीहा / तराई के गाँधी / नेपाल के मडेला
जन्म : बिक्रम सम्बत १९८५ चैत्र रामनवमी तदअनुसार १९२९ ई.स.
जन्म स्थान :कोइलाडी गाविस. ३ , सप्तरी
पिता : कैलू सिंह
माता : राधादेवी सिंह
पत्नी: आनन्दीदेवी सिंह
विवाह : वि.स.२००२
निधन : वि.स.२०५८ माघ १० गते बुधवार , तदअनुसार २३ जनवरी २००२ को ७३ बर्ष के उम्र में दिन के २:३५ बजे (काठमांडू नर्विक अस्पताल में )
जेल यात्रा : वि.स.२००६ साल जेष्ठ १९ गते पहली बार १८ बर्ष की उम्र में तथा उसके बाद बारम्बार कर के ७ साल की जेल जीवन
निर्वासन : वि.स.२०१८ चैत्र से वि.स.२०३५ तक भारत में निर्वासन
राजनितिक :
वि.स.२००३: नेपाली रास्ट्रीय कांग्रेस में प्रवेश
वि.स.२००७ : सप्तरी में गठित क्रन्तिकारी सरकार में सदस्य निर्वाचित
वि.स.२००७: नेपाली कांग्रेस के सप्तरी जिल्ला कमिटी उपाध्यक्ष निर्वाचित और अध्यक्ष
वि.स.२०३६ :पुर्वान्चल कांग्रेस की गठन और संयोजक पद ग्रहण , जनमत संग्रह
वि.स.२०३६ : बहुदल के लिए देशव्यापी अभियान
वि.स.२०४० : नेपाल सदभावना परिषद की गठन और संयोजक पद ग्रहण
वि.स.२०४३ : सप्तरी जिल्ला से रास्ट्रीय पंचायत सदस्य निर्वाचित
वि.स.२०४७ बैशाख २,३ : नेपाल सदभावना परिषद का नेपाल सदभावना पार्टी में रूपान्तरण और रास्ट्रीय अध्यक्ष पद ग्रहण
वि.स. २०४८ : प्रतिनिधि सभा सदस्य निर्वाचित
वि.स.२०५१ : प्रतिनिधि सभा सदस्य निर्वाचित
वि.स.२०५४ : संस्थापक अध्यक्ष – उपेक्षित, उत्पीडित तथा दलित वर्ग उत्थान विकाश समिति
वि.स.२०५४ : अध्यक्ष आदिवासी – जनजाति विकास समिति
वि.स.२०५६ राष्ट्रीय सभा मा सदस्य निर्वाचित
वि.स.२०५७ : मेची -महाकाली मधेसी एकता रथ यात्रा
यातना
२००६ जेठ १९ : सत्याग्रह में जेल १८ बर्ष के उम्र में गिरफ्तारी , यातना और तीन महिना कैद
वि.स. २००७ क्रान्ति की पूर्वसंध्या में गिरफ्तार ४ महिना के बाद जेल तोड़कर बाहर सशस्त्र क्रान्ति
वि.स. २००७ में अपने नेतृत्व में भगवानपुर एवं हनुमाननगर कब्जा
वि.स.२०१७ साल पौष १ संसद भंग होने के बाद गिरफ्तार ३ महिना जेल
भ्रमण :
भारत , बांग्लादेश , चीन , उत्तर कोरिया , ब्रिटेन , त्रिनिदाद , मैरिसस इत्यादि …….
सम्मान :
२०५८ माघ १० गते , नेपाल सदभावना पार्टी , केन्द्रीय कार्यालय , शान्ति नगर , काठमांडू में पार्थिव शारीर श्रधान्जली
२०५८ माघ ११ गते के दिन टुंडीखेल स्थित रंगशाला में पार्थिव शारीर को श्रधान्जली
हेलिकप्टर से गृहनगर जन्मस्थल सप्तरी अवतरण लाखों जनता द्वारा दर्शन सप्तरी सेवा आश्रम में अन्त्येष्ठित नेपाल प्रहरी द्वारा राजकीय सम्मान
4. prabhat ray bhatt March 25, 2010 at 5:11 pm

SARA MADHESH KARTA HAI GAJU BABU TUJHE SALAM,TUJHSE HI MILA MADHESHI JANTA KO EK NAYA ABAM. aj gaju babu humare bich nahi hai par unki bani aj bhi humare sath hai, kadam kadam pe hume margdarshan karate hai,unhone hume swatantra zindagi jine ki kala sikhalaye,madhesh ko ajadi dilane ki kasme uthaye,akela woh saks the jo sanshad bhawan me madhesi poshak dhoti aur kurta pahanke jate the,pahadi samudai ke log gidh ke najar se unhe dekhta tha, par woh kavi bhi kadam pichhe nai hataye , ek bir yodha ki bhati age aur sirf age badhte gaye.unka akela ajadi ki yatra tha aur woh akele hi sare pahadi samudai se ladte rahe, par hum madheshi janta jo unke sath nainshafi kiye hai woh aj hume gyat ho raha hai,jinho ne apne zindagi ko bhulake humare liye jite rahe, humne unkahi daman chhod diya,naganya rupse unhe madhesi janta ki sath mili. aj jab woh humare bich nahi hai to unki kami mahsush ho rahi hai.aj madheshi janata me jo urja hai yahi urja hum pahale dikhaye hote aur gaju babu ko sath diye hote to 18 sal pahale hi hume ajadi mil gayi hoti.khair ab bhi hum sare madhesi janta milke unke sapne sakar karen kyu ki woh humare adarsh hai.
नमक हराम नेता
by Prabhat Ray Bhatt Uyfm on Sunday, 19 December 2010 at 09:29

फैल रही है अराजकता स्वार्थलिप्सा की छाओमे !!
बह रही है खुनकी नदियाँ मधेश की हर गाओमे !!
चल रही है गुन्डागर्दी अपहरण हत्या और फिरौती
की संजाल गदार नेताओ की आडमे !!
उसको तो सताकी कुर्सि और बैंक बैलेन्स चाहिए !!
चाहे देश की जनता जाये भाड्मे !!
लुट गई जनताकी अमन चैन छिन गयी आँखोकी निन्द !!
मधेश आन्दोलन की काम मे !!
सुनी होगयी माँ की गोद, धुल गयी माथेकी सिन्दुर !!
अनाथ हो गये सैकड़ो बचे आमुल परिवर्तनकी नाममे !!
फिर भी न मिल पाया एक जन्मशिधनागरिक अधिकार !!
मधेश मुदों को कायर नेताओ ने बना डाला अपने पैकेट
भरने का राजनीति व्यापार !!
धिकार है तुम मधेसी नेताओ पे,जो भुल गया उन सहिदों का सपना !!
मधेस आन्दोलन को सफल बनाया प्राणआहुति दे के अपना !!
कायर और कतार नेताओ भरले तुझे झोली जितना है भर्ना !!
जब जनता जाग जाएगी एक ऐसा तुफान आयेगा !!
मिट जाएगा तेरा बहुरुपिये और नौटंकीबालि हस्ती !!
डुब जाएगा तेरा गंदी राजनीति की कस्ती !!
फिर कायम होगा अमन चैन और
समृद्ध समाज की एक आदर्श बस्ती !!!!!!!!!!!!!
कविता का रचनाकार :-- प्रभात राय भट्ट
मधेस मुक्ति मार्ग !!!
by Prabhat Ray Bhatt Uyfm on Tuesday, 21 December 2010 at 23:33
हम मधेसी मधेसके मुक्ती चाहे छी !!
शिक्षा, स्वास्थ और रोजगार चाहे छी !!
एक मधेस एक प्रदेस चाहे छी !!
अपन भाषा के सदुपयोग चाहे छी !!
हम मधेसी मधेसके बिकाश चाहे छी !!

यी सब पाबैकेलेल हम सम्पूर्ण मधेसी युवालोग के एकजुट भके
एक नया मोर्चाके स्थापना कैलजाय
जईमें हम मधेसी युवा वर्ग के पूर्ण सहयोग रहत
हम युवा मधेसके सिपाही के रूप में काम करैलेल तयार रहब

हमर दुई शब्द मधेसी युवा सब के लेल . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
जागु जागु यौ मधेसी युवा जागु,
अपन हक़हीत, अस्तित्वा और अधिकार पाबैके लेल जागु !!
जागु यौ मधेसी युवा और बनाऊ एक ठोस अभियान ,
त्यके खातिर चढ़ परत त चैढ जायब बलिदान .
भारत में कहैय नेपाली भूचर और पहाड़ी कहैय धोती . . .
अपने देश में आफत भगेल खाई में दुई छाकके रोटी . . . . . .

हम छी नेपालके मधेसवासी मुदा अपने देश में हमरा समझल जाईय किया सुकुम्बासी .
जागु जागु यौ मधेसी युवा जागु ,
गहरी निन्द से जागु .मधेस और मधेसी के मुक्ती के लेल
जागु जागु यौ मधेसी युवा जागु , और
मधेस और मधेसीके मुक्तीके यात्रा के शुभआरम्भ करू सु-प्रभातक सँग .
कदम में कदम पर बाजू बिजयक मिरीदंग मिट जायत
मधेस स एक अधिकार और दमन तखने मिळत चयन और अमन
खीलजायत मधेस में गुलदस्ता के चमन हमरा चाही अपन मधेस अपन प्रदेश

जय मिथिला !! जय मधेस !!!! जय मातृभूमि !!!!!

यी कबिता "मधेस और मधेसी क मुक्तीके मार्ग !!!!" के रचैता प्रभात राय भट छी और कबिता में आई के मधेसी युवा सब के संबोधन केन य और प्रभात जी UYFM Nepal के सदस्य सेहो छी
किस से पुछु,कोन बाताऐगा, क्या है मेरा पहचान !!!
by Prabhat Ray Bhatt Uyfm on Tuesday, 21 December 2010 at 23:48
किस्से पुछू कौन बताएगा क्या है मेरा पेहचान ,. . . . .
माँ जानकीकी जन्मभूमि मिथिलाअंचल मधेस जो है तेरा मातृभूमि नेपाल देश, मेरी माँ ने दीथी मुझे ये उपदेश .. .
दिलमे मची यैसी तरंग झूम उठा मेरा मन, चल पड़ा मै करने अपने देश नेपाल की रमण .
कही किसी ने कहा मधेशी मुझे बहुत अच्छा लगा,
खून मेरा तब खौल उठा जब पहाड़ियों ने कहा मुझे ...मधेशिया, मर्सिया, देसी बिहारी और धोती .
मधेस की जमीन से मिलती है पहाड़ियों को दो छाक की रोटी .फिर भी करता है हमारा उफाश कहकर हमे धोती .
पहाड़ी भाइयो ने उड़ाया मेरा मजाक कर दिया मेरा ऐसा अपमान .
नहीं दिया मुझे मेरा एक नेपाली होनेका सम्मान .. . . . . . . . . . . . . . . . .
किस्से पुछू कौन बताएगा क्या है मेरा पेहचान ..,
हाँ! मै हु एक मधेसी नेपाली और मधेस ही है मेरा स्वाभिमान ,
कबि बिध्यापति जी ने भी किये है मधेसका बखान .
मधेस से ही अब्तारित हुए माँ जानकी और गौतमबुद्ध भगवान .. . . . . .
गर्व है मुझे मधेसी होने पर और मधेस ही है हमारा स्वाभिमान और यही है मेरा पेहचान
धर्तीपुत्र वीर सहिद
by Prabhat Ray Bhatt Uyfm on Wednesday, 22 December 2010 at 08:18
मेरा जन्मभूमि मेरा कर्मभूमि मेरा मातृभूमि मधेस !!
ज्ञान सरोवर ऐतिहासिक धरोहर, अनमोल यहाँ कि संस्कृति !!
बढा रही है सुन्दरता हाराभारा जंगल और मनोरम प्रकृति !!
सदभाव भाइचारा प्रेमस्नेह और गरिमामय यहाँ के भाषाभेष !!
फिर भी हम घुट घुट के जिते है, आँखो के आँशु पिते हँ !!
स्वास्थ शिक्षा सडक और रोजगार हम से है बहुत दुर !!
सताधारी खाता है हमारे मेहनत कि रोटि, भुखे मरते है हम मधेसी मजदुर !!
बुझ गयी आशा अभिलासा कि दिप,थक गयी इन्तजार करते करते आँखे !!
अब दुष्ट निरंकुस तानाशाही सताधारी हमको बिल्कुल नही भातें !!
फिर भी हम घुट घुट के जितें है आँखो के आँसु पिते है !!
पिडित मधेसियों ने क्रान्ति कि बिगुल बजाई !!
वीर सहिदों ने लिया धर्तीपुत्र का अवतार !!< वीर योद्धा लड़ते रहे किया निरङ्कुश शासकों कि प्रतिकार !! जिस्म कि टुक्रे टुक्रे हो गये पर माने न कभी हार !! अपने जान कि आहुति दिये हमे दिया स्वतन्त्रता कि उपहार !! क्रान्तिवीर सपुतको देखके माँ कि छाती हुवा दुन्ना मातृभूमि कि कर्ज अदा किए पर माँ कि गोद हुवा सुन्ना !! वीर सहिदो ने हस्ते हस्ते दे दि अपने जान कि कुर्बानी !! इतिहास मे लिखि जाएगी ईन वीर सहिदों कि कहानी !! अब बारी हमारी है यारों कह्दे उन सहिदोंकी माँ से जरा !! हम सारे बेटा है तुम्हारी तु माँ है हमारा,तु माँ है हमारा !!! रचनाकार :--- प्रभात राय भट्ट
हमे आजादी दो !!!
by Prabhat Ray Bhatt Uyfm on Friday, 24 December 2010 at 08:46
खामोश आँखे, कप्कपाती लबज कुछ कहने को चाह्ता है !!
तडपते हुये दिल पिजडा तोड्के उड्जानेको चाह्ता है !!
पर मेरे हुक्मरान कि हुक्म है, कुच्छ मत बोलो !!
चुप चाप मेरे दमन को झेलो !!
तुझे तडपता देख के मुझे बहुत मज़ा अता है!!
ह़ा बहुत मजा आता है, . . धिकार है मुझे अपने आप पर .!! . .
कौन दिलायेगा मेरा स्वतन्त्र अधिकार !!
कौन करेगा इन दमनकारी शासकों. कि प्रतिकार !!
लड़नी होगी मुझे खुदको अपने आजादी कि लडाई.!!
अब होसला दिल मे है ,तकते बाजूओ मे है !!
,बुलन्द है मेरी आवाज!!
.हमे स्वतन्त्र मधेश कि आजादी दो!!
.घर घर मे रोटि और रोजगारी दो!!
हम ने ऐशा क्या मांग डाला,
जो कहते हो इश पे कोइ अधिकार नही है तेरा !!
हमने तो वही मांगा है जो सदियों से है मेरा !!
मांगने से नही दोगे तो हम छिन्ना भी जानते है !!
तेरे कुटिल नज़र को हम भली भाति पहचानते हैं!!
.मुझे और मेरे मधेश कि आजादी दो !!
.घर घर मे रोटि और रोजगारी दो, हमारे मधेश कि आजादी दो !!
जय मातृभूमि !! जय नेपाल !!
कविता के रचनाकार:---प्रभात राय भट्ट
क्या खोया क्या पाया !!!
by Prabhat Ray Bhatt Uyfm on Friday, 24 December 2010 at 09:40
खाली हाथ आया था, खाली हाथ है जना ! !
जीवन क्या है , मैने अब तक नही पह्चना !!
कौडी कौडी जोद्के, बनाया महल और खजाना ! !
अशक्त हो गया हूँ, अब बनते नही कुछ कर पाना !!
हिसाब बडी मुस्किल है, अपने कर्मो का कर पाना !!
उलझ रहा हूँ, अपने आपमे हमने क्या पाया क्या खोया !!
भुल गया अपने जीवनकी, मुलभूत कर्मोंको ! !
उल्झे रहे स्वार्थ ,लोभ ,लालच और मायाकी जालमे !!
फस्ते गये झुठ फरेब , असत्य और जुल्मकी चालमे ! !
फैस्लाकी घडी आई तो,अपने भी मुकड गये अन्त काल मे !!
जिसको मैने जिन्दगी माना, ओ भी काम न अया ईश हालमे ! !
उलझ रहा हूँ अपने आपमे , हमने क्या पाया क्या खोया !!
बोल नही पाया मैने सत्य ,निष्ठा ,प्रेम और सदभाव कि वानी ! !
भुखे को न खिलाया कभी , प्यासे को न पिलाया पानी !!
भोग बिलाशमे अन्धा होके , जीव जगत से किया मनमानी ! !
अब तो नफरत के भी काविल न रहा , ये मेरे जिन्दगानी !!
पथभ्रष्ट हो गया मैन , खुद बखुद हो रहा है आत्मग्लानी ! !
समझ गया अब , हमने क्या पाया क्या खोया !!
परमानन्द खोया और छनिक भोग बिलाश अहंकार पाया !!
कविता के रचनाकार :--प्रभात राय भट्ट
सौदागर नेता
by Prabhat Ray Bhatt Uyfm on Saturday, 25 December 2010 at 08:03
उलटपुलट करते है हम राजनितिमे सरकार कि साता !!
इस काम के लिए मिलता है,गाडी पैसा बंगला और बिबिध प्रकार के भता !!
नाप तौल मोलजोल करके बनाते है हम अपनी सरकार !!
क्युं कि मै हुँ एक सौदागर नेता और राजनीति है मेरा व्यापार !!
राजनीति के व्यापार मे, मै बडी माहिर हुँ !!
अल्पसंख्यक हो जाने पर दुसरे नेता को खरिद लाता हुँ !!
मोटी रकम मिल्ने पर खुद विक जता हुँ !!
क्युं कि मै हुँ एक सौदागर नेता और राजनीति है मेरा व्यापार !!
मुझे इसे क्या है लेना देना,मरे जनता या डुबे देश !!
अग्ले इलेक्शन मे फिर बदल लूँगा अपना भेष !!
जनता को दुंगा नई नई विकास योजना कि संदेश !!
क्युं कि मै हुँ एक सौदागर नेता और राजनीति है मेरा व्यापार !!

लाज शर्म तो मुझे विल्कुल नही आती !!
चाहे जनता मुझे गाली गलौज कि बौछार दे !!
चप्पल जुता से बने माला कि उपहार दे !!
फिर भी हम हश हश के जी लेते है !!
लाज शर्म को एकही घुट मे पिलेते है !!
क्युं कि मै हुँ एक सौदागर नेता और राजनीति है मेरा व्यापार !!


रचनाकार :--प्रभात राय भट्ट

मिथिलाधाम @प्रभात राय भट्ट


मिथिलाधाम !!!
स्वर्ग स: सुन्दर अछी हमार मिथिलाधम !!
ऋषि मुनि तपस्वी आर माँ जानकी जन्म लेलैथ अहि ठाम !!
ज्ञानभूमि तपोभूमि आर स्वर्गभूमि अछी हमर जनकपुरधाम !!
गौतम कणाद मन्दन भारतीसुशिला यी अछी मिथिलांचल के गरिमा !!
युगो युग गुनगान होइत अछी मथिलांचल धर्ति क महिमा !!
हरबाहक श्रमदेखि धर्ति प्रतिदान केलैथ सिया जी सन् गहना !!
मिथिला क सब घर स्वर्ग लगैया,लोग ईहा के साधु सन्त !!
चाहे कोनो ऋतु होइ सद्खन बहैत ईहा बसन्त !!
मनोरम प्रकृति आर मनमोहक मिथिला क संस्कृति !!
एक दोसर स: सब लोग करैत अगाध प्रेम आर प्रिती !!
हर जीव ईहा के स्वाभिमानी करैथ नै किनको आशा !!
मधुरों स: मधुर मिथिला क मैथिल भाषा !!
मिथिले मे पुनरजन्म लि यी सब लोग मे अछी अभिलाषा !!
महाकवि विधयापति आर नागार्जुन सन् प्रखर विद्वान !!
जग ब्याप्त कैलैथ मिथिला क गरिमामय शान !!
स्वर्ग स सुन्दर धर्ति अछी हमर मिथिलाधम !!!!!!
कविता के रचैता:- प्रभात राय भट्ट
ग्राम :धिरापुर --2
जनकपुरधाम नेपाल
Photo 1

गहरी नींद @प्रभात राय भट्ट

गहरी निन्द !!!
जागो जागो मेरे सोये हुये किस्मत जागो !!
देखो सु-प्रभात लेके आया है एक सुन्दर सा सबेरा !!
चारों ओर फैल रही है सु-प्रभात कि स्वर्णिम लाली !!
स्वछन्द पवन मे नाच रही है हर पेडपौधों कि डाली !!
जागो जागो मेरे सोये हुये किस्मत जागो !!
कब तक रहोगे गहरी निन्द मे सोये,जब तक कुछ खो न जाये !!
तेरे जाग्ने मे कहिँ देर न होजाये !!
वक्त वित् जाने पर तु हाथ मलते रह जाये !!
पर तेरे हथों मे कुछ न आये !!
जागो जागो मेरे सोये हुये किस्मत जागो !!
माना कि समय से पहले और भाग्य से अधिक कुछ न मिल पाये !!
पर भाग्य भी गहरी निन्द मे सोजाये और वक्त भी हाथ से निकल जाये !!
तो पस्च्याताप के सिवा तेरे जीवन मे और कुछ न रह जाये !!
जागो जागो मेरे सोये हुये किस्मत जागो !!
वक्त कि नजाक्त को जानलो,समयचक्र को भी पह्चानलो !!
फिर कदम पे कदम आगे बढाते चलो !!
कामयाबी कि यासियाना बनाते चलो !!
रचनाकार:--प्रभात राय भट्ट

Photo 1

समय चक्र @प्रभात राय भट्ट

समय चक्र का मारा ईन्सान !!
कभी साहित्य से भरा हुवा था मेरा जीवन !!
पर आज मै एक कोरा कागज हुँ,
किस्मत ने ठुक्राया तो बद्किस्मति ने अपनाया !!
इसलिए मै आज पतझर कि तरह एक उजाड विराना हुँ ,
कभी हसरत और सोहरत ने दिया था मुझे उची पहचान !!
पर आज मेरे मन मे न कोइ तरंग है न कोइ उमंग है ,
सोचा था मै हु जिन्दगी और जिन्दगी का मै !!
पर जिन्दगी भी मुकड गई इस तरह कि आज कोइ भी न मेरे संग है !!
वक्त कि नजाक्त ने मुझे इस तरह मारा है,
कि आज कोइ भी नही मेरा सहारा है !!
अब तो गुमनाम होके जिने मे अछा लग्ने लगा है ,
इस लिए काँतर कि तरह गुम्नामी से नया रिस्ता जोड लिया हुँ !!
कभी दुनिया करता था मुझ पे भरोषा ,
पर आज खुद पे नही है मुझे भरोषा !!
गम्गिन जिन्दगी से मुझे अब कोइ सिकायत नही !!
इस लिए काँतर कि तरह नकामी से नया रिस्ता जोड लिया हुँ ,
कभी असमान छुलेने कि जज्वा था मुझ मे ,
गगन से जमी पे तारें उतार लाने कि होसला था मुझ मे !!
पर आज न कोइ हर्ष है न कोइ विषाद है ,
एक शुन्य कि भाँती जिता जागता लाश हुँ !!
हर अँधेरी रात के पिछे एक शु-प्रभात का सुन्दर सबेरा है !!
पर मेरे जीवन मे तो सिर्फ अन्धेरा हि अन्धेरा है !!
इस लिए आज मै एक अन्धों कि तरह !!
अन्धेरा से एक नया रिस्ता जोड लिया हुँ !!

कविता का रचनाकार :-प्रभात राय भट्ट

नारी है अनमोल रत्नं @प्रभात राय भट्ट


नारि
ब्रम्हाण्ड कि सब से सुन्दर और सब कि प्यारी !!
होती है इस जगत कि आदर्श नारि !!
हमारे जीवन मे सर्ब सुख प्रदान करती है ये नारि !!
कभी माँ कि रुपमे ममता लुटाती है !!
कभी बहन कि रुपमे स्नेह देती है !!
कभी पत्नी के रुप मे प्यार और आनन्द बर्शाती है !!
कभी बेटी के रुपमे सामान् देती है !!
जीवन कि अनमोल रत्न् है ये नारि !!
ईन्ही से चल्ती है सृष्टि शारी !!
इनकी जमाल से रोशन है कायनात हमारी !!
इन्के बेगैर इस जहाँ मे जीना नामुम्किन है हमारी !!
अन्धेरे मे भी रोशनी जाला देती है ये नारि !!
हर दुख मे हम्सफ़र बनके सुख का येहसाश दिलाती है ये नारि !!
हम खोए हुए मोज है ये नारि है एक साहील !!
हम खोए हुए मुसाफिर है ,ये नारि है एक मन्जिल !!
सागर कि गहराई से भी गहरी होती है इनकी सहनशीलता !!
चाहे दुख हो या सुख हर घडी होती है इनकी मुखरपे शालीनता !!
नारि के ब़ल पे थमी है दुनिया कि हरेक अनमोल नाता !!
हर गम-ए शितम सहकर निभालेती है अपनी रिस्ता !!
ब्रम्हाण्ड कि सब से सुन्दर और सबकि प्यारी !!
होती है इस जगत के आदर्श नारि ...........!!
कविता के रचनाकार :-प्रभात राय भट्ट

ईस्वर लाई सोध्नु @ प्रभात राय भट्ट

ईश्वर लाई सोध्नु ???
हे ईश्वर यो कस्तो बिडम्बना हो तिम्रो संसारमा !!
कोहि बिरासी व्यंजन खाई नखाई सकी अघाइरहेछ् !!
कोहि दुई छाक भोक टार्न छटपटाईरहेछ !!
जल जंगल जमिन यी सबैको हक लाग्ने सम्पदा हो ,
तर गरिब यी जन्मसिद्ध अधिकार बाट किन बन्चित भयो ?
यदि भोजन खान् नपाएर मान्छे मर्छ भने ,
किन गरिब लाई भोक दियौ ?
यदि ओषधी नपाएर मान्छे मर्छ भने ,
किन गरिब लाई रोग दियौ ?
यदि गरिब भएर जन्म लिनु अभिशाप हो भने ,
किन गरिब को जन्म दियौ ?
यदि आफ्नो अधिकार माग्नु पाप हो भने ,
किन यस्तो धर्म बनायौ ?
यदि नागरिक को सुख-शान्ति को सुरक्षा ,
राज्यले गर्न सकेनन भने ,
किन यस्तो राज्यधिश बनायौ ?
यदि पिडित ले न्यायालयमा न्याय पाउन सके न भने ,
किन यस्तो न्यायधिश बनायौ ?
यदि निरंकुस सताधारी कै प्रभुता हो भने ,
किन हामी लाई गरिब र निरिह बनायौ ?
यदि सधैं सर्व सुख भोग विलाश को अधिकारी
तानासाह सामन्तबाद नै हो भने ,
किन हामी लाई दास बनायौ ?
यदि भ्रस्टचारी अत्याचारी र दुराचारी नै सम्पन्न सभ्य हो भने ,
किन हामी गरिब लाई विवेकशील र ईमान्दार बनायौ ?????

कविता को रच्यैता:-प्रभात राय भट्ट
कसलाई भन्नु

कसलाई भन्नु मन का व्यथा र वेदना !!
सुन्ने कोहि भएन ,
घाउ बल्झाउने धेरै भयो !!
मल्हम लाईदिने कोहि भएन ,
आँखामा आँसु दिने धेरै भयो !!
ओठमा मुस्कान दिने कोहि भएन ,

दुख नै मेरो जीवनको असल साथी हो !!
सबैले छोडेर गए पनि दुखले साथ छोडेन ,
न देऊ मलाई कसैले झुठो आशा !!
सुख को छैन मेरो मन मा अभिलाषा ,
कसलाई भनु मन का व्यथा र बेदना !!
सुन्ने कोहि भएन ,

जीवन एकल यात्रा हो,एक्लै म हिड्छु !!
दुख मै सुख सरि हाँसी हाँसी बाँच्छु ,
म आफैमा रमछु, व्यथाको गीत गाऊछु !!
यो यात्रा निरन्तर चली रहन्छ !!
जीवनको मृत्यु सैया सम्म ,
कसलाई भन्नु मनका व्यथा र वेदना !!
hajhlko
by Prabhat Ray Bhatt Uyfm on Thursday, 06 January 2011 at 22:39
अतिथिका पलहरु !!!

झझ्ल्को आईरहेछ ति आतिथ क पलहरु !!
बिर्सिन सक्दिन ति जीवन का सुनौलो क्षणहरु !!
संग संगै हिड्थे उकालो ओरालो !!
घन्टौ घण्टा पर्खी बस्थे डाँडा भन्ज्यांगमा !!
मन्द मन्द मुस्काउदै प्रियसी आई बस्थ्यो मेरो काखमा !!
मन मेरो प्रफुलित भई आलींगनबध हुन जान्थे एक साथमा !!
सुमधुर सङ्गीत गाऊथ्यो ति वन का कोकिलाहरु !!

हामी दुई जोडी मग्नभई एक अर्कालाई लाऊथे काउकुती !!
हाम्रो प्रेम समर्पण देखेर खुशी हुन्थ्यो प्रकृति !!
वन का वृक्षहरु हात हलाई हलाई जिस्काए जस्तो लाग्थ्यो !!
मृगले हाम्रै लागि सुगन्धित वासना छरे जस्ती लाग्थ्यो !!
मयुर पनि मग्न भई उफ्री उफ्री नाच्न थाल्थ्यो !!
सुर्यको घाम छेक्न लाई शितल बादल आइपुग्थ्यो !!
हाम्रो प्रेम परिणय देखेर वनस्पतिहरुले फुल झारथ्यो !!
झझ्ल्को आई रहेछ ति अतिथिका पलहरु !!
कविता को रचैता:-- प्रभात राय भट्ट

majdur@prabhat ray bhatt



मजदुर !!!

भगवान क असिम कृपा स अहा भेलौ धनवान !!
मुदा भुखा निर्बस्त्र आर निर्धन सहो छैथ इन्सान !!

भुख स छटपटा रहल छै,निर्धन ख्याला एक टा रोटि !!
मुदा धनक लोभ स खुली नै रहल अछी अहा क पोटि !!

भुखा प्यासा निर्बत्र मे करु अपन अन्न धन्न दान !!
तखने ह्याब अहा सबकेर नजैर मे महान् !!

दुख:भुख आ विपति सहके बईनगेल छै गरिब क मजबुरी !!
दु टुक्रा रोटि ख्यालेल खुन आ पसिना बहाके करैया मजदुरी !!

मजदुरक श्रम स उब्जैया फलफुल तरकारी आ बिभिन्न अन्न !!
मालिक भजाईय धनवान मुदा श्रमिक रही जाईय निर्धन !!

आदमी नै छै अहाक नजैर मे नोकर चाकर आर मजदुर !!
निर्धन गरिब पर हुक्मत करैछी कहाँ भेलौ अहा निस्ठुर !!

नै देखाऊ अईठाम ककरो झुठा रुवाब आर साख !!
एकदिन जईरके भ ज्याब अहु अई माटीमे राख !!

कंकर पाथर थाली मे भेटत् भुख स जौं अहा छ्टपटयाब !!
मुठी बांधके जग मे एलि हाथ पसाइरके ज्याब !!

कविता क रचैता:-प्रभात राय भट्ट



Photo 1

दहेज़ कुप्रथा @प्रभात राय भट्ट

दहेज कुप्रथा !!!

उठ रही है विवाह शादी प्रेम परिणय से बेटीयों कि आस्था !!
क्यु कि समाज कि बडी कलंक बन चुकी है दहेज कुप्रथा !!
विवाह शादी होती है दो आत्माओं कि निस्वार्थ प्रेम मिलन !!
पर ये तो हो चुकी है बेट्टा बेचके पैसा कमाने कि प्रचलन !!

जरा सोचो बेट्टा के शादी मे हस हस के दहेज लेते हो !!
बेट्टी के शादी मे खुन पसिना बेच के दहेज देते हो !!
मर रही है हमारी बेट्टीयाँ दहेज लेने देने कि खेल मे !!
दहेज उत्तपीडन मुक्दमा दर्ज होने पर बाप बेट्टा दोनो जाओगे जेल मे !!

जिनसे चल्लेगी तेरा आनेवाला खानदान कि बंश !!
देदो उन्हे एक आदर्श बहु,पत्तनी होनेका अंश !!
मत माँगो पैसा,मोटरगाडी,सोफा,वाशिंगमेसिन और गोदरेज !!
बरना बत्त कुवारा रह्जायेगा न मिलेगा फुटी कौडी दहेज !!

मत करो बेट्टीवालों क अपमान,उन्हे करो सदा सम्मान् !!
तुम एक याचक हो,वो है महान्,जो देते है तुम्हे कन्यादान् !!
सब मिल्कर उठाओ ये बडी संकल्प कि कसम !!
समाज कि इस कुप्रथा को कर देंगे सदा के लिए खतम !!
रचनाकार:- प्रभात राय भट्ट
Photo 1

परछाई @प्रभात राय भट्ट

परछाई !!!
तु जहाँ भी जाओ मै तुम्हे याद आऊंगा !!
तेरे हर कदम पे तेरा परछाई बनके साथ निभाऊंगा !!
कि तेरा मेरा ये नाता है जन्म जन्म का................२ !!
मैं जिस्म हुँ,तु मेरा रूह है ......................................२ !!
तुझसे हि चल्ती मेरी जीवन कि हर सांस !!
तूही मेरी दिल कि धड्कन है .........................!!
तुम्ही हो मेरी हर खुशी कि आश ..................!!
तेरे विन मेरे हर पल रहेगी उदास .................!!
बुझ न पायेगी तेरे विन मेरी मन कि प्यास !!
कि तेरा मेरा ये नाता है जन्म जन्म का ......!!
तु जहाँ भी जाओ मै तुम्हे याद आऊंगा ......!!
न तु मुझसे कभी जुदा हुवा है,चाहे दुर रहो या पास !!
मै तो तेरे सिने मे धड्कता रहुँगा बनके तेरा सांस !!
ये तो कुछ क्षण कि मज्बुरियाँ है,कुछ पल कि दुरियाँ है !!
हम बिछड़े राहो पे फिर से मिलेंगे सदियों के लिए !!
तेरे हर कदम पे तेरा साथ निभाऊंगा !!
तु जहाँ भी जाओ मैं तुम्हे याद आऊंगा !!
रचनाकार :- प्रभात राय भट्ट
Photo 1
4. prabhat ray bhatt | March 25, 2010 at 5:11 pm

SARA MADHESH KARTA HAI GAJU BABU TUJHE SALAM,TUJHSE HI MILA MADHESHI JANTA KO EK NAYA ABAM. aj gaju babu humare bich nahi hai par unki bani aj bhi humare sath hai, kadam kadam pe hume margdarshan karate hai,unhone hume swatantra zindagi jine ki kala sikhalaye,madhesh ko ajadi dilane ki kasme uthaye,akela woh saks the jo sanshad bhawan me madhesi poshak dhoti aur kurta pahanke jate the,pahadi samudai ke log gidh ke najar se unhe dekhta tha, par woh kavi bhi kadam pichhe nai hataye , ek bir yodha ki bhati age aur sirf age badhte gaye.unka akela ajadi ki yatra tha aur woh akele hi sare pahadi samudai se ladte rahe, par hum madheshi janta jo unke sath nainshafi kiye hai woh aj hume gyat ho raha hai,jinho ne apne zindagi ko bhulake humare liye jite rahe, humne unkahi daman chhod diya,naganya rupse unhe madhesi janta ki sath mili. aj jab woh humare bich nahi hai to unki kami mahsush ho rahi hai.aj madheshi janata me jo urja hai yahi urja hum pahale dikhaye hote aur gaju babu ko sath diye hote to 18 sal pahale hi hume ajadi mil gayi hoti.khair ab bhi hum sare madhesi janta milke unke sapne sakar karen kyu ki woh humare adarsh hai.

बुधवार, 19 जनवरी 2011

किस्से पुछू कौन बताएगा क्या है मेरा पेहचान ,. . . . .

किस से पूछूँ कौन बतायेगा क्या है मेरा पहचान !!!

फ़ैल रही है अराजकता स्वार्थलिप्सा की छाओं में !!
बह रही है खून की नदियाँ मधेश की हर गाँव में !!
फ़ैल रही है गुंडागर्दी और अपहरण हत्या की संजाल नेताओं की आड़ में !!
उसको तो सता की कुर्सी और बैंक बैलेंस चाहिए चाहे जनता जाये भाड़ में !!
लुट गयी जनताकी अमन चैन, छीन गयी आँखों की नींद !!
आमूल परिवर्तन की नाम में !!
सुनी होगई माँ की गोद ,धुल गयी माथे सिंदूर !!
अनाथ हो गए सैकड़ो बच्चे स्वतंत्र मधस की नाम में !!
फिर भी न मिल पाया एक जन्मसिद्ध नागरिक अधिकार !!
मधेस मुदों को कायर नेताओ ने बना डाला ,
अपने पैकेट भरनेका राजनीती ब्यापार !!
धिकार है तुम मधेसी नेताओं पर जो भूल गया उन वीर सहिदों की सपना !!
कायर और कांतर नेताओं भरले तुझे झोली जितना है भरना !!
जब जनता जाग जाएगी एक ऐसा तूफान आएगा !!
मिट जायेगा तेरा बहुरुपिया और नौटंकी वाले हस्ती !!
डूब जाएगी तेरा गन्दी राजनीती के कसती !!
फिर कायम होगा अमन चैन और समृद्ध समाजकी एक आदर्श वस्ती !!!!
रचनाकार :-प्रभात राय भट्ट
धिरापुर ,जनकपुर नेपाल